Η Ρόδος κατοικήθηκε από Αχαιούς ( 15ο αι. π.Χ. ) και Δωριείς
( 11ο αι. π.Χ. ). Το 700 π.Χ. αποτέλεσε τμήμα της Δωρικής Εξάπολης.
Στη μάχη της Σαλαμίνας ( 480 π.Χ. ) πολέμησε από αναγκαιότητα στο πλευρό των Περσών.
Το 478-7 π.Χ. προσχώρησε στην Αθηναϊκή Συμμαχία.
H πόλη της Ρόδου χτίστηκε το 408 π.Χ. πάνω σε σχέδια του σπουδαίου πολεοδόμου Ιππόδαμου από τη Μίλητο. Στη διάρκεια του 5ου, 4ου και 3ου αι. αποτελεί το αδιαφιλονίκητο ναυτικό-εμπορικό κέντρο, πλουτίζει, παρουσιάζει μεγάλη πολιτιστική ακμή ( θέατρο, περίφημη σχολή ρητορικής με Έλληνες και Ρωμαίους μαθητές ), κόβει δικά της νομίσματα. Το 269 δέχτηκε την εισβολή των Γότθων. Αργότερα ( 297 ) εντάσσεται στα εδάφη της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Για μικρό διάστημα, στα μέσα του 7ου αι., καταλαμβάνεται από τους Σαρακηνούς.
Από τον 11ο μέχρι το 16ο αι. περνάει σταδιακά στην κυριαρχία των Γενοβέζων και των Σταυροφόρων.
Το 1306 πουλήθηκε από τους Γενοβέζους στους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη
( η κυριαρχία τους άρχισε από το 1309 ).
Έφτιαξαν πανίσχυρο στόλο, εμπορικό και πολεμικό, έχτισαν τη μεσαιωνική Ρόδο και τη στόλισαν με εκατοντάδες επιβλητικά κτίρια που τα οχύρωσαν πίσω από ένα επιβλητικό τείχος-κάστρο.
Το 1522 έγινε τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Οι Τούρκοι έμειναν στο νησί μέχρι το 1912.
Από τότε και μέχρι το 1945 η Ρόδος έζησε κάτω από την ιταλική κατοχή.
Το 1947 ενσωματώθηκε στην Ελλάδα.
Η μεσαιωνική πόλη Κάστρο. Δημιούργημα των ιπποτών, πολυσύνθετο μνημείο, μοναδικό και αντιπροσωπευτικό στο είδος του, σώζεται και διατηρείται σε καλή κατάσταση. Τα τείχη του Κάστρου, θαυμάσιο δείγμα οχυρωματικής του 14ου-15ου αι., σε πολλά σημεία διπλά ή τριπλά, με πύργους, γέφυρες και τάφρους. Έχουν εφτά εισόδους, από τις οποίες η εντυπωσιακότερη είναι η Πύλη του Ντ’ Αμπουάζ.
Το Καστέλο ( Παλάτσο ) ή Παλάτι των Ιπποτών ή Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, στο τέλος της οδού Ιπποτών, τεράστιο κτίριο, επιβλητικό, δεσπόζει σ’ όλη την παλιά πόλη. Χτίστηκε το 14ο αι. αλλά καταστράφηκε στο μεγαλύτερο μέρος το 1856 από έκρηξη της πυριτιδαποθήκης που είχαν εγκαταστήσει οι Τούρκοι στα υπόγειά του. Αναστηλώθηκε στα 1939 από τους Ιταλούς, που τήρησαν με απόλυτη πιστότητα τη μορφή του -βρήκαν τα σχέδιά του.
Το Καστέλο χρειάζεται πολύωρη επίσκεψη.
Έχει ογδόντα τεράστιες αίθουσες ( ξεχωρίζει η μεγάλη σάλα του συμβουλίου ), επιπλωμένες με σπάνια κομμάτια ευρωπαϊκού στιλ, 16ου και 17ου αι. Τα δάπεδα είναι στρωμένα με ρωμαϊκά και πρωτοχριστιανικά μωσαϊκά, παρμένα από την Κω. Στην πλακόστρωτη αυλή, με τις αναρίθμητες στοές, μαρμάρινα αγάλματα Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
Η οδός των Ιπποτών, ένα θαυμάσιο μεσαιωνικό δρόμο με σημαντικά κτίρια και αρχοντικά.
Σώζονται τέσσερα από τα έξι καταλύματα των Ιπποτών ( Προβηγκίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Γαλλίας ) με τα οικόσημα των αρχηγών τους, τα τοξωτά παράθυρα, τις μεγάλες σκαλιστές πόρτες.
Φανάρια στηριγμένα σε βαριές σιδερένιες Βάσεις φωτίζουν το δρόμο το βράδυ.
Μέχρι στιγμής είναι ένα από τα πιο διατηρημένα κάστρα της Ελλάδας, αξίζει κανείς να το επισκεφτεί.
Η ομορφιά του και το μεγαλείο του θα ακουμπίσει και τον πιο απαιτητικό
Επισκέπτη αρκεί να έχει χρόνο για να το γυρίσει.
Γεώργιος Λαμπής – Ρόδος, Αύγουστος 2003.
+Castle,+Romania.jpg)
