Βρασμός νερού και υψόμετρο.

Το νερό βράζει στους 100 βαθμούς, μόνο αν βρισκόμαστε στην ίδια ατμοσφαιρική πίεση δηλαδή στο μηδέν με την θάλασσα από την πίεση που ασκείται στην επιφάνεια της.
Όσο ψηλότερα ανεβαίνουμε σε ένα βουνό η μια περιοχή, η ατμοσφαιρική πίεση ελαττώνεται με αποτέλεσμα να έχουμε και μικρότερο σημείο βρασμού λόγω έλλειψης ατμοσφαιρικής πίεσης.
Όσο ανεβαίνουμε η πίεση ελαττώνεται, ενώ όσο κατεβαίνουμε η πίεση αυξάνεται.
Μιλάμε για σημεία με μεγάλη υψομετρική διαφορά και όχι για περιοχές που δεν ξεπερνούν τα 500 μέτρα.
Στην Πάρνηθα για παράδειγμα στα 700 μέτρα πάνω στο βουνό, δεν παρουσιάστηκε μεγάλη αλλαγή στο σημείο βρασμού του νερού, οι αλλαγές στην πίεση ήταν μηδαμινές.
Αν κάποιο από τα μέλη της ομάδας έχει ξεπεράσει τα 1500 μέτρα και έχει δει διάφορες, ας μας το αναφέρει για να το γνωρίζουμε και εμείς.
Αν και έχω ανέβει σε τέτοια ύψη, πότε δεν ασχολήθηκα με το συγκεκριμένο θέμα διότι ήμουν πάντα εξοπλισμένος με αρκετό νερό.
Καθαρισμό και βρασμό νερού έχω κάνει σε αρκετά χαμηλότερες περιοχές.
Τώρα αν θα χρειαστεί να βράσουμε το νερό, ο χρόνος του βρασμού θα πρέπει να είναι γύρω στα 15 λεπτά εφόσον υπάρχει δυνατή φλόγα, αν δεν έχουμε καύσιμη ύλη για κάτι τέτοιο, την αφήνουμε πολύ παραπάνω.
Μόλις κατέβει το νερό δυο-τρία δάχτυλα από το σκεύος μας, το βγάζουμε από την φωτιά.
Ο χρόνος βρασμού ξεκινάει από την ώρα που αρχίζει και κοχλάζει το νερό και όχι από την αρχή.
Επίσης όπως είπα και παραπάνω, ο βαθμός βρασμού δεν είναι ο ίδιος παντού, όσο ψηλότερα τόσο και χαμηλότεροι είναι και οι βαθμοί.
Αφού βγάλουμε το νερό από την φωτιά, το δεύτερο πράγμα που θα κάνουμε, είναι να το αφήσουμε να κρυώσει πρίν το καταναλώσουμε.
Εξυπακούεται ότι γίνεται φιλτράρισμα του νερού πρίν το βράσιμο, αν το νερό που θέλουμε να καταναλώσουμε είναι βρώμικο.
Λέγεται ότι το σημείο βρασμού στην κορυφή του Έβερεστ λόγω ατμοσφαιρικής πίεσης, είναι στους 70 βαθμούς.
Κοινώς στην χώρα μας, η μετρήσεις θα είναι αμελητέες με πάρα πολύ μικρές διαφορές στα σημεία βρασμού.

Γενικός απλός κανόνας για να ξεχωρίζουμε την ποσότητα δηλητηρίου στα διαφορετικά είδη σκορπιών.

Οι σκορπιοί στην Ελλάδα είναι δηλητηριώδη αλλά όχι θανατηφόροι.
Στη χώρα μας συναντάμε γενικά δύο είδη σκορπιών: τους ξανθούς σκορπιούς, οι οποίοι βρίσκονται σε παραθαλάσσιες περιοχές ή κοντά σε λίμνες και ποτάμια και τους μαύρους σκορπιούς, που ζούνε σε ορεινές περιοχές. Αν και οι σκορπιοί που έχουμε στη χώρα μας δεν ανήκουν στους θανατηφόρους, τα τσιμπήματά τους είναι αρκετά επώδυνα και ιδιαίτερα αυτά των ξανθών.

http://ipiros.gr/portal2/index.php…

https://www.biodiversitygr.org/scorpions.html

Γρυλοτάλπη η κοινή (Κρεμμυδοφάγος).

Ακίνδυνο έντομο για τον άνθρωπο.
Μην τρομάξετε με το μέγεθος του διότι ανήκει στα μεγάλα έντομα.
Το όνομα του Γρυλοτάλπη σημαίνει γρύλος τυφλοπόντικας γιατί περνάει όλη του την ζωή κάτω 

από το χώμα ψάχνοντας για τροφή και ανεβαίνει στην επιφάνεια μόνο όταν θα χρειαστεί να 

ζευγαρώσει η να αλλάξει τόπο.
Τρέφονται με ρίζες, πατάτες, σκουλήκια, έντομα και προνύμφες.
Είναι αδηφάγα έντομα που καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα τροφής και πολλές φορές 

επιτίθενται ακόμα και στους όμοιους τους.

Φωλιά από πλαστικό κουτί για εξωτερικό χώρο.

Φωλιά από πλαστικό κουτί παγωτού για εξωτερικό χώρο.

Φωλιά από χάρτινο κουτί για αυλές και κάπο με στέγαστρο.

Ταΐστρα από ξύλινο πλακέ κουτί.

Ταΐστρα από πλαστικό κουτί και πλαστικό μπουκάλι.

Τα μικρά ξύλινα κυβακια τα έχω τοποθετήσει για αντίβαρο.

Φωλιά από μεταλλικό κουτί καφέ.

Ταΐστρα από πλαστικό μπουκάλι και πιάτο γλάστρας.

Ταΐστρα από μπουκάλι και χωνί.