Πως να αποφύγουμε τα φίδια και να μην έρθουμε αντιμέτωποι με αυτά ( μέρος πρώτο ).

Υπάρχει αρκετός κόσμος που τρέφει μεγάλο φόβο για τα φίδια μόνο με το άκουσμα τους, φανταστείτε δηλαδή να τα αντικρίσουν και στο πέρασμα τους.

Αν γνωρίζουμε έστω και τα βασικά, θα εξαφανιστεί και ο μικρότερος φόβος που νιώθουμε για αυτά τα πανέμορφα πλάσματα.

Πρώτα από όλα, τα φίδια σπάνια θα επιτεθούν σε άνθρωπο και στην χώρα μας η πιθανότητα αυτή είναι απειροελάχιστη.

Γενικά τα φίδια αποφεύγουν τον άνθρωπο και μόλις νιώσουν τους κραδασμούς από τα βήματα του θα απομακρυνθούν, θα κρυφτούν, η θα κουλουριαστούν για μην γίνουν αντιληπτά.

Η μοναδική περίπτωση που ένα φίδι θα επιτεθεί, είναι μόνο όταν θα ενοχληθεί.

Για αυτό τον λόγο, όταν θα βρισκόμαστε στην φύση θα πρέπει να είμαστε πάρα πολλή προσεχτικοί και να αποφύγουμε τα εξής.

( 1 ) Μαθαίνουμε για τα φίδια της περιοχής που θα επισκεφθούμε.

Πριν ξεκινήσετε για κάποιο ταξίδι η υπαίθρια περιπέτεια σε περιοχή που δεν έχετε ξανά επισκεφτεί, μάθετε για τα φίδια που κατοικούν εκεί.

Είναι σημαντικό να μάθετε τα δηλητηριώδη και τα μη δηλητηριώδη φίδια που υπάρχουν στην περιοχή και πως να τα αναγνωρίζετε.

Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για την περιοχή που μένετε οι τις περιοχές που πεζοπορείτε καθημερινά.

Ένας καλός οδηγός αναγνώρισης, είναι το βιβλίο αμφίβια και ερπετά της Ελλάδας.

( 2 ) Αποφεύγουμε περιοχές με θάμνους, ψηλό γρασίδι και πλούσια βλάστηση.

Τους καλοκαιρινούς μήνες αποφεύγουμε να πεζοπορούμε ανάμεσα από ψηλό γρασίδι, ξερά χόρτα, θάμνους, πετρώδεις και ξερές περιοχές και σημεία που η βλάστηση είναι πλούσια.

Παραμένουμε πάντα στο μονοπάτι που βαδίζουμε για να έχουμε καλύτερη ορατότητα και να διακρίνουμε πιο εύκολα τα σημεία που διασχίζουμε.

Δεν φοράμε πότε σαγιονάρες, παντόφλες και αθλητικά η χαμηλά παπούτσια που δεν ξεπερνάνε σε ύψος τον αστράγαλο μας.

Οι περισσότερες επιθέσεις γίνονται σε αυτό το σημείο του σώματος από απροσεξία του θύματος.

Φοράμε πάντα ορειβατικά μποτάκια οι αρβύλες και δεν ξεχνάμε πότε ότι το παντελόνι μας πρέπει να είναι μακρύ και όχι βερμούδα η σορτς.

Τα φίδια χρησιμοποιούν την φυσική κάλυψη του περιβάλλοντος για να προστατευτούν από τους θηρευτές τους, να αποφύγουν τις ακραίες θερμοκρασίες και να κυνηγήσουν πιο εύκολα τα θηράματα τους.

( 3 ) Δεν βάζουμε πότε χέρια και πόδια ανάμεσα σε σχισμές βράχων και τρύπες που βρίσκονται στο έδαφος.

Δεν τοποθετούμε ποτέ τα χέρια μας μέσα σε τρύπες, σχισμές η λαγούμια που βρίσκονται στο έδαφος.

Το ίδιο ισχύει και για τα πόδια μας.

Επίσης δεν βάζουμε τα χέρια μας ανάμεσα σε θάμνους, ψηλά χόρτα, βάτα, εσοχές δέντρων και βράχων, αν χρειαστεί να το κάνουμε, θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή για να μην έρθουμε αντιμέτωποι με κάποιο φίδι.

Δεν κόβουμε ποτέ λουλούδια που βρίσκονται μπροστά από τέτοια είδη φυτών διότι είναι πολύ επικίνδυνο και αν μάλιστα κρύβετε και κάποιο φίδι εκεί που δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε, θα δεχθούμε επίθεση χωρίς να το καταλάβουμε.

Αν για παράδειγμα μας πέσει κάποιο αντικείμενο μέσα στα χόρτα, κοντά σε κάποιο θάμνο,

ανάμεσα σε πέτρες η σχισμές βράχων, η σε κάποια τρύπα που βρίσκετε στο έδαφος, δεν σκύβουμε ποτέ να το πιάσουμε με το χέρι μας.

Παίρνουμε ένα μακρύ κλαδί η ξύλο και απομακρύνουμε το αντικείμενο από το σημείο που έχει πέσει με αυτό.

Μπορεί το φίδι να βρίσκετε δίπλα μας και να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι.

Άλλα σημεία που θα συναντήσουμε φίδια είναι σε αχυρώνες, καλλιέργειες και περιβόλια που καλό θα είναι να αποφεύγουμε λόγο πυκνής βλάστησης, η να φοράμε πάντα ψηλές και χοντρές μπότες.

Επίσης πρέπει να γνωρίζουμε, ότι τα φίδια δεν σκάβουν τρύπες και χρησιμοποιούν τις ήδη υπάρχων από άλλα ζώα για να κρυφτούν η να δημιουργήσουν την φωλιά τους.

Επομένως αν συναντήσουμε μια τέτοια τρύπα στο έδαφος, υπάρχει περίπτωση να είναι σκαμμένη από άλλο ζώο και καλό θα είναι να μην πλησιάσουμε πολύ κοντά η να βάλουμε τα χέρια μας διότι μπορεί να υπάρχει μέσα φίδι.

( 4 ) Τα φίδια σκαρφαλώνουν στα δέντρα.

Πολλά φίδια σκαρφαλώνουν πάνω στα δέντρα είτε για να βρουν την λεία τους, είτε για να λιαστούν στον ήλιο η για να κρυφτούν.

Στην χώρα μας υπάρχουν τέτοια φίδια και είναι και πάρα πολύ καλοί αναρριχητές, κάποια από αυτά έχουν την δυνατότητα να ανεβαίνουν σε ψηλότερα σημεία των δέντρων ενώ άλλα στα πιο χαμηλά.

Στο τέλος του άρθρου, θα σας αναφέρω το κάθε είδος αναλυτικά.

Για αυτό τον λόγο, θα πρέπει να δίνουμε μεγάλη προσοχή όταν θα χρειαστεί να σκαρφαλώσουμε σε κάποιο δέντρο, η όταν περνάμε κάτω από αυτό και έχει χαμηλά η κρεμασμένα κλαδιά.

Λόγω του τέλειου καμουφλάζ που παίρνουν τα φίδια, άνετα μπορούμε ένα φίδι να το περάσουμε για κλαδί.

Μεγάλη προσοχή λοιπόν διότι τα φίδια μπορούν να κρύβονται σχεδόν παντού.

( 5 ) Κατάλληλος ρουχισμός.

Το ανέφερα παραπάνω αλλά θα το ξαναπώ.

Φοράμε πάντα τον κατάλληλο ρουχισμό και όχι βερμούδες, στενά παντελόνια και πολύ λεπτά, σανδάλια, αθλητικά η υφασμάτινα παπούτσια που δεν ξεπερνάνε τον αστράγαλο μας.

Το παντελόνι μας θα πρέπει να είναι μακρύ και φαρδύ και τα παπούτσια μας ορειβατικά μποτάκια η αρβύλες που θα ξεπερνούν τον αστράγαλο μας.

Έχουμε πάντα τα κορδόνια μας καλά δεμένα και δεν αφήνουμε ποτέ τα παπούτσια μας χαλαρά για να μην έχουν κενά.

Μποτάκια κατασκευασμένα από δέρμα η άλλα χοντρά υλικά, είναι πολύ πιο δύσκολο να τρυπηθούν σε ένα πιθανό δάγκωμα από ότι τα υφασμάτινα η αυτά από καμβά.

Τα χαλαρά μακρυά παντελόνια είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από τα στενά, διότι αν δαγκωθεί υπάρχει λιγότερη πιθανότητα τα πρόσθια δόντια του φιδιού να φτάσουν στο δέρμα μας.

Αν το παντελόνι μας έχει χοντρή ύφανση και όχι λεπτή, τόσο το καλύτερο.

( 6 ) Σημεία ακατάλληλα για στήσιμο σκηνής.

Αποφεύγουμε να κατασκηνώνουμε κοντά σε πεσμένους κορμούς και μεγάλα δέντρα με τρύπες οι κουφάλες, βραχώδεις περιοχές η ψηλό γρασίδι, ξερά χόρτα και καλαμιές, φράχτες, θάμνους, βάλτους και πολύ κοντά σε λίμνες.

Αν θα χρειαστεί να κατασκηνώσουμε σε ένα τέτοιο σημείο θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή και κυρίως το βράδυ γιατί πολλά φίδια είναι νυχτόβια.

Αφού έχουμε τελειώσει με το στήσιμο της σκηνής μας, ελέγχουμε πάρα πολύ καλά για τυχών επισκέπτες και στην συνέχεια όταν θα πάμε για ύπνο κλείνουμε όλες τις εισόδους ώστε να μην υπάρχει κανένα σημείο ανοιχτό.

Το ίδιο κάνουμε και όταν βρισκόμαστε εκτός σκηνής, δεν την αφήνουμε ποτέ ανοιχτή και κλείνουμε πάντα πολύ καλά όλα τα φερμουάρ της.

Έχουμε πάντα φακό μαζί μας για να ελέγχουμε τον χώρο και κυρίως το βράδυ που θα χρειαστεί ίσως να πάμε για την ανάγκη μας.

Τα παπούτσια μας καλό θα είναι να τα έχουμε μέσα στην σκηνή μας αν βέβαια είναι εφικτό αυτό, αν δεν είναι, τότε τοποθετούμε δυο κλαδιά στο έδαφος γύρω στο ένα μέτρο το καθένα και βάζουμε τα παπούτσια μας ανάποδα πάνω σε αυτά.

Με αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να φωλιάσει κανένα φίδι μέσα σε αυτά εκτός από κάνα έντομο η αράχνη.

Σε περιοχές πάντως που φύεται δεντρολίβανο, σπάνια θα συναντήσουμε φίδια.

( 7 ) Δεν κολυμπάμε ποτέ σε λίμνες εκτός αν τις γνωρίζουμε πολύ καλά.

Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεχτικοί αν θα χρειαστεί να κολυμπήσουμε σε μια λίμνη η να ψαρέψουμε σε αυτήν ειδικά μετά από έντονη βροχή.

Πολλά φίδια μετά από έντονες βροχοπτώσεις, καταλήγουν σε λίμνες και ποτάμια λόγω πλημμύρας της περιοχής η της φωλιάς τους η επειδή απλά τα έχει παρασύρει η δύναμη του νερού.

Εκτός από αυτά υπάρχουν και τα νερόφιδα, αν και είναι ακίνδυνα, κάποιος που δεν τα γνωρίζει θα τρομάξει στο αντίκρισμα τους.

Στην χώρα μας τα φίδια που εισέρχονται και μέσα στο νερό είναι το Νερόφιδο Natrix Natrix, το Λιμνόφιδο Natrix Tessellata, η Οχιά της Μήλου Macrovipera Schweizeri που υπάρχει περίπτωση να την συναντήσουμε στις όχθες μικρών ρυακιών, η Οθωμανική Οχιά Montivipera Xanthipa που πολλές φορές καταλαμβάνει όχθες ρυακιών και παρυφές βάλτων, η Οχιά Vipera Ammodytes που είναι ένας πάρα πολύ καλός κολυμβητής και συχνάζει κυρίως σε παραποτάμους και ο Αστρίτης Vipera Berus που απαντά και σε ορεινά ρυάκια και ποτάμια.

Σπήλαιο νυχτερίδας Υμηττού.

Για το συγκεκριμένο σπήλαιο δεν γνωρίζουμε και πάρα πολλά, μπορώ να πω σχεδόν τίποτα.

Ξέρουμε μονάχα ότι είναι ένα οριζόντιο σπήλαιο γύρω στα 100 με 130 μέτρα πλούσιο σε σταλαγμιτικό διάκοσμο, και πανέμορφους σταλακτίτες σε εναλλαγές όμορφων σχεδίων και χρωμάτων.

Η χρονολόγηση για τους σταλακτίτες που βρίσκονται μέσα στο σπήλαιο, υπολογίζετε γύρω στους τρεις αιώνες για τους μεγαλύτερους και τα μισά χρόνια για τους μικρότερους.

Έχει διάφορες ονομασίες όπως, ανώνυμο σπήλαιο, σπήλαιο του κυνηγού η του τριζονιού και νυχτεριδοσπηλιά.

Δεν χρειάζεται ορειβατικός εξοπλισμός για να το επισκεφθείτε, μόνο μεγάλη προσοχή στους βράχους που βρίσκονται στην είσοδο και λίγη αντιστήριξη.

Σε όλη την διαδρομή του σπηλαίου θα συναντήσετε πάρα πολλούς σπηλαιόβιους οργανισμούς, όπως Δολιχόποδα, πεταλούδες και άλλα ακίνδυνα έντομα.

Οι σπηλαιόβιοι οργανισμοί, έχουν σώμα κυρίως άχρωμο η και διαφανές, ατροφικά μάτια και πάρα πολύ ανεπτυγμένα όργανα αφής.

Πολλά από αυτά θα τα δείτε και στις παρακάτω φωτογραφίες.

Μην τρομάξετε στο αντίκρισμα τους διότι είναι τελείως ακίνδυνα.

Σύντομα και βίντεο.

Δρακόσπιτο Υμηττού

Δρακόσπιτο Υμηττού και Κακορέμα.

Το Δρακόσπιτο του Υμηττού βρίσκετε κοντά στο αρχαίο λατομείο στην θέση ( καράβι ).

Ένα αξιοθαύμαστο μεγαλιθικό κατασκεύασμα όχι πολύ μεγάλο σε διαστάσεις, κατασκευασμένο από πέτρες και μεγάλους βράχους κυκλικά και τεράστιες πέτρινες πλάκες για σκεπή σε πυραμιδική μορφή που ξεπερνάνε τους δυο τόνους..

Η χρονολόγηση του είναι άγνωστη το ίδιο και ο σκοπός αυτού του προϊστορικού κτίσματος.

Οι απόψεις διίστανται για το εν λόγω κτίσμα, πολλοί θεωρούν πως χρησιμοποιήθηκε ως λατρευτικός χώρος με μεγάλη θρησκευτική σημασία για τους αρχαίους και άλλοι θεωρούν πως ήταν κατάλυμα των λατόμων.

Μεταγενέστερη έρευνα από την αρχαιολογική εταιρεία που έχει γίνει εδώ και αρκετά χρόνια, δηλώνει πως το συγκεκριμένο κτίσμα δημιουργήθηκε για λατρευτικούς σκοπούς και πως φιλοξένησε και τον Πλάτωνα όταν ήταν μωρό.

Ασχέτως με το πια είναι η πραγματική χρήση του μεγαλιθικού αυτού κτίσματος, αξίζει κανείς να το επισκεφτεί για να το δει και από κοντά.

Η περιοχή είναι δύσβατη με πολλές πέτρες και χαλίκι, στενό μονοπάτι και πολλούς θάμνους.

Δώστε μεγάλη προσοχή στο να μην γλιστρήσετε διότι αν πέσετε κάτω θα τραυματιστείτε πολύ άσχημα.

Πριν φτάσετε στο Δρακόσπιτο και για περίπου 300 μέτρα πάνω κάτω, η διαδρομή είναι πολύ επικίνδυνη, από την μια πλευρά θα αντικρίσετε μια πλάγια με απότομη ανηφόρα γεμάτη πέτρες και χαλίκια και από την άλλη μια εξίσου κατηφορική πλαγιά σκεπασμένη με σαθρά κυρίως χαλίκια και πέτρες.

Το ίδιο ισχύει και για το μονοπάτι που βγάζει στο το Κακορέμα.

Μεγάλη εντύπωση θα σας κάνουν οι τεράστιες πλάκες που έχουν τοποθετηθεί για σκεπή και θα σας γεννηθεί το ερώτημα πως κατάφεραν να τις μετακινήσουν, να τις σηκώσουν και να τις βάλουν την μια πάνω από την άλλη σε μια τόσο δύσβατη και γεμάτο βράχους, πέτρες και θάμνους περιοχή με τέτοια γεωμετρία.

Όποιος από εσάς ενδιαφέρετε να επισκεφτεί το Δρακόσπιτο, έχω ανεβάσει όλη την διαδρομή μέχρι το Κακορέμα στο Wikiloc με την ονομασία ( Δρακόσπιτο Υμηττού και Κακορέμα Διαδρομή 1 ).

Η πατήστε κατευθείαν πάνω στο link.

https://el.wikiloc.com/oreibasia-diadromes/drakospito-umettou-kai-kakorema-diadrome-1-24010931

Το Δρακόσπιτο του Υμηττού από τα πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας.

Στα Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας (υπ. αριθμ. 151 του 1920 και στην σελ. 71) βρέθηκε άρθρο του καθηγητή Γ.Κ. Γαρδίκα με τίτλο "Υμηττός", όπου αναφέρεται το "δρακόσπιτο" ως "σπήλαιον μετά πολλών επιγραφών, γλυφών επί βράχου ή προστύπων αναγλύφων... Αι γλυφαί εικονίζουσι γυναίκα καθήμενην, κεφαλήν μεγάλην λέοντος και αυτόν τον Αρχέδαμον χιτώνι κρατούντα εν τη δεξιά χειρί και εν την αριστεράν τεκτονικήν γνώμονα...". Το άντρο αυτό ήταν αφιερωμένο στις Χάριτες, στον Πάνα και στον Απόλλωνα Έρσον (ή Ερσηφόρον=τον προσφέροντα δροσιά).

Οι εντός αυτού επιγραφές κατά τον καθηγητή χαράχθηκαν προ του έτους 432 π.Χ.

Ο ίδιος περιγράφοντας το άντρο, λέγει ότι εντός αυτού "υπάρχει δωμάτιον κυκλικόν αμυδρώς φωτιζόμενον, ου από της οροφής σταλακτίται κρέμονται. 

Αναβλύζει δ' εν αυτώ ύδωρ διαυγές και ψυχρόν. 

Λέγεται δ' ότι οι γονείς του Πλάτωνος εις το μέρος τούτο του Υμηττού, εκόμισαν αυτόν βρέφος έτι όντα, ίνα θυσίαν προσενέγκωσιν, επειδή το σπήλαιον ην αφιερωμένον" στους προαναφερθέντες θεούς. Τότε, λέγει ακόμη ο Γ.Κ. Γαρδίκας ότι "αι μέλισσαι του Υμηττού προσπετόμεναι (που πετούσαν κοντά) επλήρωσαν αυτού το στόμα κηρίων μέλιτος".

Την ύπαρξη τoυ κυκλικού ή κυκλοτερούς δωματίου (ή οικίσκου) επιβεβαιώνουν και οι ερευνητές Β. Κατσιαδράμης-Π. Κουβαλάκης-Μ. Μαμανέας σε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Δαυλός" (188-189, σελ. 11608) με τίτλο "Κυκλοτερές κτίσμα και επιγραφή σε αρχαίο λατομείο του Υμηττού". 

Κατά το άρθρο αυτό "ο εν λόγω οικίσκος είναι κτισμένος κοντά στη βάση ενός υψηλού λατομικού πετάσματος.

Είναι δομημένος κατά το εκφορικό σύστημα, δηλαδή αποτελείται από αλλεπάλληλα τοποθετημένους πλακοειδής λαξευμένους ογκόλιθους από μαρμαριγιακό σχιστόλιθο βάρους 1-2 τόνων ο καθένας και πάχους 25 εκατοστομέτρων".

 

Κορακοβούνι Υμηττού.

Από την χθεσινή μας ανάβαση στο Κορακοβούνι του Υμηττού.

Όλη η πεζοπορία μαζί με τις αναβάσεις, διήρκεσε γύρω στις πέντε ώρες και συνιστάτε κυρίως για έμπειρους πεζοπόρους και ορειβάτες που αντέχουν τέτοιου είδους διαδρομές και όχι σε άπειρους που βρίσκονται στο ξεκίνημά.

Φτάσαμε μέχρι την κορυφή του βουνού στα 722 μέτρα και είδαμε όλη την Αθήνα πανοραμικά.

Ο κούκος που βλέπετε στην φωτογραφία ( συστάδα από πέτρες ) είναι το τελείωμα της διαδρομής και βρισκόμαστε πλέον στην βουνοκορφή.

Μια φανταστική αλλά και αρκετά δύσκολη πεζοπορική διαδρομή που στο τέλος θα σας ανταμείψει.

Την άλλη φορά που θα επισκεφτώ το Κορακοβούνι, θα καταγράψω όλη την διαδρομή στο Wikiloc και θα την μοιραστώ μαζί σας.