Για να δημιουργήσουμε προσάναμμα από ρητίνη, πρώτα από όλα θα πρέπει να την μαζέψουμε από τα δέντρα.
Αφαιρούμε μόνο τα κομμάτια που βγαίνουν κατευθείαν με το άγγιγμα μας και πότε δεν τα τραβάμε αν δεν σπάσουν
αμέσως.
Από την στιγμή που κάποιο κομμάτι ρητίνης δεν βγαίνει από το δέντρο, πάει να πει ότι προσπαθεί να γιατρέψει την
πληγή του.
Με λίγα λόγια, μαζεύουμε τα περισσεύματα και τίποτα παραπάνω.
Εφόσον έχουμε τελειώσει με το μάζεμα της, στην συνέχεια θα πρέπει να την κάνουμε σκόνη και να την βράσουμε
μέχρι να υγροποιηθεί τελείως.
Ο βρασμός θα πρέπει να βρίσκεται σε χαμηλή θερμοκρασία για να μην δημιουργηθούν φυσαλίδες.
Αν γίνει κάτι τέτοιο η ρητίνη μας θα είναι άχρηστη, διότι οταν θα στεγνώσει, θα στεγνώσει μαζί με τις φυσαλίδες
και στο πρώτο άγγιγμα αυτές θα σκάνε λόγω κενού αέρος και όλη η κατασκευή θα μαδάει.
Όσο βράζουμε την ρητίνη, θα πρέπει να την ανακατεύουμε συγχρόνως για να μην δημιουργηθούν σβολιασμένα
κομμάτια.
Αφού έχουμε τελειώσει με το βράσιμο, στην συνέχεια αδειάζουμε την ρητίνη μέσα σε φόρμα σιλικόνης.
Προσθέτουμε βαμβάκι, ξερά χόρτα η ότι άλλο πιστεύουμε ότι θα είναι κατάλληλο για την ανάφλεξη του
προσαναμματός μας.
Αν θέλουμε, μπορούμε να του τοποθετήσουμε και κέρινο φυτίλι.
Το αφήνουμε μέχρι να κρυώσει τελείως και στην συνέχεια το βγάζουμε από την φόρμα σιλικόνης.
Όταν θα χρειαστεί να το χρησιμοποιήσουμε, η θα το ανάψουμε από το φυτίλι, η θα το σπάσουμε και θα το ανάψουμε
από μέσα.
Στο σημείο δηλαδή που έχει ενσωματωθεί η ρητίνη με το βαμβάκι.
Το συγκεκριμένο προσάναμμα, το έχω χρησιμοποιήσει και στο τζάκι και στο ύπαιθρο για μαγείρεμα.
Μια προσωπική πατέντα που πιστεύω ότι θα σας αρέσει.
ΠΡΟΣΟΧΗ τα σκεύη που θα χρησιμοποιηθούν για αυτό τον σκοπό, μετά το πέρας των εργασιών θα είναι άχρηστα.
Χρησιμοποιήστε σκεύη που δεν σας χρειάζονται.
Επίσης προσοχή μην πέσει πάνω σας, διότι το καυτό ρετσίνι αναπτύσσει μεγάλη θερμοκρασία και μπορεί να σας
τραυματίσει.
