Είμαστε
σε μια περιοχή και χρειαζόμαστε να μας
δουν από ψηλά, δεν έχουμε όμως τα κατάλληλα
αντικείμενα, δεν διαθέτουμε σπίρτα η
αναπτήρα για να ανάψουμε φωτιά και δεν
έχουμε ούτε καθρέφτη σημάτων, τι κάνουμε;
Μαζεύουμε
σκουπίδια με αλουμινένια εσωτερική
επένδυση: κουτάκια από αναψυκτικά και
μπύρες, χαρτόκουτα από γάλατα, χυμούς
και οτιδήποτε άλλο, σακουλάκια από
διάφορα φαγώσιμα, όπως για παράδειγμα
από κρουασάν η σνακ, που η εσωτερική
τους επένδυση είναι αλουμινένια και
καθρεφτίζει και γενικά όποιο αντικείμενο
βρούμε και μας κάνει.
Παίρνουμε
τα αντικείμενα (σκουπίδια) που έχουμε
μαζέψει, τα κόβουμε αν έχουμε μαχαίρι
η τα σχίζουμε με το χέρι, και στην συνέχεια
φτιάχνουμε με αυτά, όσες περισσότερες
μεγάλες λωρίδες μπορούμε.
Βρίσκουμε
ένα σημείο δίχως δέντρα, θάμνους και
ψηλά χόρτα, σε απόσταση περίπου 20 μέτρα
και μεγαλύτερη από το σημείο της
βλάστησης, ώστε τα σημάδια μας να είναι
ορατά από τις ομάδες εναέριας διάσωσης
(αεροπλάνα – ελικόπτερα).
Στην
συνέχεια τοποθετούμε τις λωρίδες με
την αλουμινένια πλευρά προς τα πάνω και
βάζουμε πέτρες η ξύλα για να σταθεροποιηθούν
και να μην τις πάρει ο αέρας.
Α)
Φτιάχνουμε με τις λωρίδες ένα τετράγωνο
πλαίσιο.
Β)
Η τοποθετούμε τις λωρίδες σε γραφή
S.O.S.
Μπορούμε
αντί για πέτρες η ξύλα, να βάλουμε χώμα,
και να τις σταθεροποιήσουμε και με αυτόν
τον τρόπο.
Όσο
πιο μεγάλη είναι η καθρεφτίζουσα
κατασκευή που θα φτιάξουμε, τόσο πιο
γρήγορα και εύκολα θα μας βρούνε.
Καλό
θα είναι στο σημείο που θα φτιάξουμε
την κατασκευή μας να υπάρχει μια μικρή
κλίση, ώστε οι ακτίνες του ηλίου να
πέφτουνε ακριβώς πάνω της ώστε να
δημιουργείτε αντανάκλαση.
Δεν
απομακρυνόμαστε από την κατασκευή μας
και παραμένουμε κοντά της μέχρι να μας
βρούνε.
Άλλος
ένας τρόπος είναι να κόψουμε το κάτω
μέρος από ένα κουτάκι αναψυκτικού, να
του κάνουμε μια τρύπα, και να το
χρησιμοποιήσουμε στέλνοντας σήματα με
την βοήθεια του ηλίου.
