ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟΓΕΦΥΡΟ

Στην Τροιζήνα, κοντά στο χωριό Τροιζήνα υπάρχει ένα φαράγγι του οποίου οι δύο πλευρές ενώνονται με φυσικό γεφύρι, που δημιούργησε η διάβρωση των πετρωμάτων από το νερό και τον αέρα και Γι αυτό οι ντόπιοι το ονόμασαν Διαβολο γέφυρο. Το τοπίο είναι εκλεκτικά όμορφο, το φαράγγι είναι πολύ στενό και βαθύ και το νερό που τρέχει σχηματίζει ένα μικρό καταρράκτη.
Αυτό το φυσικό φαινόμενο είναι πολύ σπάνιο, δεδομένου ότι κάτι παρόμοιο υπάρχει μόνο στο Νομό Ιωαννίνων κοντά στο χωριό Λίθινο, εκεί όμως αντίθετα λέγεται Θεογέφυρο.
Οι πιο ψαγμένοι ταξιδιώτες γνωρίζουν το Διαβολογέφυρο, όμως σχεδόν όλοι αρκούνται να θαυμάζουν το πανέμορφο τοπίο από το τεχνητό γεφύρι που κατασκευάστηκε δίπλα στο φυσικό.
Ο θρύλος λοιπόν αναφέρει ότι επί Τουρκοκρατίας, ο πασάς της περιοχής διέταξε φημισμένο πρωτομάστορα να κατασκευάσει γέφυρα σε μια πολύ απόκρημνη τοποθεσία, στο μεγάλο ποτάμι του Δαμαλά, το Χρυσορρόα, αλλιώς θα τού παίρνε το κεφάλι.
Η δυσκολία βρισκόταν στο γεγονός ότι στο σημείο εκείνο οι δυο βράχοι που θα μπορούσε να στηριχτεί η γέφυρα, ήταν πολύ μακριά ο ένας από τον άλλο.
Ο γεφυροποιός προσπάθησε δυο φορές να στηρίξει την γέφυρα, αλλά δεν το κατόρθωσε.
Ενώ ετοιμαζόταν για την τρίτη προσπάθεια αν αποτύγχανε θα αποκεφαλιζόταν εμφανίστηκε ο Διάβολος, ο οποίος του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει με αντάλλαγμα την ψυχή του.
Ο γεφυροποιός δέχτηκε, και τότε σε μια νύχτα, ο μαυροφόρος κατασκεύασε τη γέφυρα, αφού έφερε πιο κοντά τους βράχους.
Το ίδιο βράδυ δώρισε στον πρωτομάστορα ένα πιθάρι χρυσά φλουριά.
Ο γεφυροποιός έγινε πάμπλουτος, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί τα πλούτη του πέρα από έξη χρόνια.
Μια μέρα ενώ διέσχιζε τη γέφυρα, για να επισκεφθεί το σημείο που είχε κρυμμένο το θησαυρό του, σηκώθηκε άγριος άνεμος , τον πήρε και τον εξαφάνισε.
Την ίδια στιγμή κεραυνός έκαψε το σπίτι και την οικογένεια του κολασμένου.
Έτσι η γέφυρα αυτή ονομάστηκε «Διαβολογέφυρο».
Το περίεργο είναι ότι στους βράχους γύρω από τη γέφυρα, υπάρχουν βαθουλώματα σαν διχαλωτές πατημασιές κατσίκας, τέτοια πόδια έχει λένε και ο Διάβολος.
Το Διαβολογέφυρο είναι μια περιοχή με πλούσια βλάστηση και άγρια ομορφιά, αξίζει τον κόπο να πάει κανείς.
Προσοχή όμως στην κατάβαση μέχρι να φτάσετε στα τρεχούμενα νερά, η κατάβαση εκεί είναι λίγο επικίνδυνη.


Γεώργιος Λαμπής – Τροιζήνα, Διαβολογέφυρο, Αύγουστος 2004.