Όταν
βρισκόμαστε σε κατάσταση επιβίωσης και
είμαστε στο βουνό, αναγκαστικά θα πρέπει
να ανάψουμε φωτιά για να ζεσταθούμε,
επίσης για να προφυλαχθούμε από την
υγρασία και το κρύο, να μαγειρέψουμε
κάτι για να φάμε αν αυτό βέβαια είναι
δυνατόν, και να κρατήσει μακριά μας τα
άγρια ζώα.
Στην
χώρα μας δεν έχουμε μεγάλο φόβο από
αυτά.
Καλό
θα είναι τα ξύλα που θα μαζέψουμε να
είναι από δέντρα που γνωρίζουμε, διότι
υπάρχουν πολλά δέντρα όπως ο ευκάλυπτος
που δεν καίγονται και θα έχουμε μεγάλο
πρόβλημα.
Τα
σπασμένα κλαδιά από πεύκα, είναι τα
καλύτερά ξύλα για μια γρήγορη και ζεστή
εστία φωτιάς. Επίσης καλά είναι τα κλαδιά
από άγριες ελιές και βελανιδιές.
Πεσμένοι
κορμοί και κλαδιά πεύκων υπάρχουν
παντού, δώστε όμως μεγάλη προσοχή στο
πόσο ξερά είναι και αν είναι υγρά. Τα
πολύ ξερά κλαδιά σπάνε εύκολα, είναι
πολύ ελαφριά, και έχουν ελάχιστο ρετσίνι
στο εσωτερικό τους ως και καθόλου.
Η
φλόγα τους δεν είναι πολύ ζωηρή, και
πρέπει να προσθέτουμε συνεχώς κλαδιά
για να μην μας σβήσει. Αν και δεν έχουν
έντονη φλόγα, μπορούν να μας ζεστάνουν
μια χαρά.
Σε
περίπτωση που δεν μπορείτε να βρείτε
σπασμένα κλαδιά στο έδαφος, βρείτε ένα
δέντρο πεύκου, σπάστε μερικά ξεραμένα
κλαδιά περίπου στα δυο μέτρα από την
ρίζα του και στην συνέχεια ανάψτε την
φωτιά σας.
Τα
συγκεκριμένα κλαδιά θα είναι ξερά και
θα έχουν περισσότερο ρετσίνι από αυτά
που είδη είναι σπασμένα και βρίσκονται
διάσπαρτα στην γη. Καλό θα είναι τα
κλαδιά που θα κόψουμε να κοιτάνε προς
τον ήλιο για να είναι πιο στεγνά και
ξεραμένα.
Υπάρχουν
άπειροι σπασμένοι κορμοί δέντρων στα
βουνά μας, άλλοι από δυνατούς ανέμους,
άλλοι από κεραυνούς, και άλλοι από
αρρώστια η γερατειά.
Κορμοί
δέντρων που είναι χτυπημένοι από
κεραυνούς, είναι τελείως στεγνοί και
ξεραμένοι.
Στις
παρακάτω φωτογραφίες θα δείτε πια ξύλα
μας κάνουν και πια όχι.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Δεν ανάβουμε φωτιά πότε, μόνο σε περίπτωση
έκτακτης ανάγκης και επιβίωσης.
